Jako ludzie, posiadamy uczucia i emocje, które towarzyszą nam przez cały dzień. Nie można ich wyłączyć w magiczny sposób. Można je ograniczyć w pracy (a nawet trzeba), ale ostatecznie zawsze są z nami. 

Parszywa dwunastka to zbiór najczęściej powtarzających się przyczyn ludzkich błędów. Dwanaście elementów, które może prowadzić do popełnienia błędu. 

I tak do Parszywej Dwunastki zaliczamy:

1. Brak komunikacji 

2. Rutyna

3. Brak wiedzy

4. Roztargnienie

5. Brak pracy zespołowej

6. Zmęczenie

7. Brak zasobów

8. Presja

9. Brak asertywności

10. Stres 

11. Nieostrożność

12. Ułatwienia 

Sposób na Parszywą Dwunastkę.

Kluczem do zrozumienia Parszywej Dwunastki jest fakt ich zaakceptowania, że istnieją. Kiedy spojrzymy na dwanaście wymienionych przyczyn, łatwo stwierdzić, że przynajmniej z kilkoma mamy do czynienia każdego dnia. Oczywiście nie zawsze mogą one prowadzić do popełnienia błędu, jednakże jest duże prawdopodobieństwo, że do niego dojdzie. 

Tak więc, kiedy zaakceptujemy fakt istnienia tych czynników, możemy mówić o częściowym sukcesie. Jeśli wiemy, że presja, stres, ułatwienia mogą prowadzić nas do popełnienia błędów, można się przygotować na ich unikanie, a co więcej na ich zapobieganie.

Najprostszą formą, a zarazem najefektywniejszą metodą jest ROZMOWA. Tak dokładnie TAK – ROZMOWA. 

Weźmy dla przykładu sytuację, kiedy kierowca autobusu przychodzi do pracy po nieprzespanej nocy, ponieważ jego dziecko było chore i spędził całą noc opiekując się pociechą. Scenariusze są zatem dwa: Nie mówi nic w pracy, wsiada do autobusu jako kierowca i zaczyna pracę (nic nikomu nie mówiąc). Kiedy przełożony pyta o dziwne zachowanie – ten nic nie odpowiada. Przełożony, może przyjąć różnie scenariusze zachowania pracownika – ponieważ nie zna tła wydarzeń. Konsekwencje mogą być najróżniejsze takiego zachowania. Brak komunikacji i świadomości o Dirty Dozen, może być katastrofalna w skutkach.

Drugi scenariusz obejmuje fakt, że pracownik został zapytany o swój stan przez przełożonego i pracownik zna swoje ograniczenia i ma pojęcie o Parszywej Dwunastce. W takiej sytuacji może pracownik, może skorzystać z urlopu i uniknąć poważnych w skutkach konsekwencji.

Jest to skrajnie jaskrawy obraz, jednakże pokazujący jak ważny jest to element naszej codziennej postawy.

Inną formą ograniczania wpływu czynnika ludzkiego, czy też jego eliminowania jest projektowanie procesów odpornych na czynnik ludzki. Przykładem może być praca z „przerwami zadaniowymi w procesie”, kiedy monotonność wykonywanych czynności jest na wysokim poziomie.

Kolejnym skuteczną formą walki z Czynnikiem Ludzkim , oraz Parszywa Dwunastką, jest analizowanie problemów pod kątem czynnika ludzkiego. Następnie na bazie analizy wdrażanie działań usprawniających.

Analizuj czynnik ludzi – nie osądzaj pochopnie.

Kiedy mówimy o Czynniku Ludzkim, jako o przyczynie powstania problemu, musimy wyzbyć się nawyku szybkiego oceniania i wyciągania pochopnych wniosków. Kiedy w grę wchodzi człowiek, jego emocje, czasem nawet jego dobre chęci, dojście do prawdziwej przyczyny może okazać się bardziej skomplikowane. 

Doskonałym przykładem jest Roztargnienie – powodem takiego zachowania, może być setki powodów. Na pierwszy rzut oka takie zachowanie kolegi, przełożonego, podwładnego, możemy zinterpretować omylnie – bo ma przysłowiowy zły dzień. Może i ma zły dzień, ale dlaczego? Może choroba trawi jego rodzinę, może ma problemy finansowe, itd, itd.

Najważniejsze to odciąć się od spekulacji i POROZMAWIAĆ. 

Czynnik Ludzki – dobra wymówka

Musimy pamiętać, że Czynnik Ludzki i Parszywa Dwunasta nie jest złem całego świata. Trzeba, być bardzo ostrożnym podając Czynnik Ludzki jako główną przyczynę powstałego problemu. Łatwo jest powiedzieć, tak to czynnik ludzki jest powodem błędu, ale już trudno jest podać dlaczego on zaistniał. 

Jeżeli podajemy Czynnik Ludzki jako przyczynę, to nie zapominajmy, że to dopiero początek, czasami dość skomplikowanej analizy. W ocenie problemu i poszukiwaniu faktycznej przyczyny Zmęczenia, Presji i innych należy zejść na kolejne niższe piętra, aby zrozumieć motywy takiego stanu rzeczy. 

O Czynniku Ludzkim nie ma mowy w przypadku sabotażu, czyli celowego działania na rzecz organizacji. To czyste naruszenie wszelkich zasad i granic, to czysty terroryzm wymierzony w organizację i ludzi w niej pracujących.

Może i czynnik ludzki jest domeną przemysłu lotniczego, ale z pewnością nie powinien się do niego ograniczać. W każdej organizacji są ludzi i podlegają dokładnie takim samym zasadom. Człowiek niezależnie od branży narażony jest na takie same czynniki zakłócające jego pracę. Czynnik Ludzki i parszywa dwunastka, to coś o czym powinniśmy pamiętać…ZAWSZE! Skoro nie jetem robotem, to mam swoje możliwości jak i ograniczenia.